از طریق گوگل ریدر: جدال با سانسور
در این چند وقت اهالی‌ی وبلاگستان فارسی انقدر مطلب در مورد گوگل ریدر نوشته‌اند که خود شرکت گوگل هم عرق شرم به پیشانیش نشسته! توی همین دو سه روز یوسف منیری‌ی عزیز در پابرهنه بر خطش درباره همین چیزی که من حالا می خواهم درباره‌اش بنویسم نوشته!!! "فحش ندهید! تا آخرش را بخوانید!" و آشپزباشی‌ی بزرگ هم شاعرانه به شرمنده‌سازی‌ی مدیران جوان گوگل مشغول بوده است. این مقدمه‌ای بود برای این‌که بگویم چندان هم بی‌خبر از وبلاگستان نیستم! اما به واقع گوگل ریدر و به خصوص سیستم اشتراک لینکش آنقدر برای ما وبلاگ‌نویسان ایرانی کارآمد است که تلاش برای جا انداختن آن در وبلاگستان واقعن بی‌هوده نیست و البته این مطلب را هم در راستای همین تلاش فرض کنید. در اولین قدم باید بفهمیم که گوگل ریدر چطور کار می‌کند. از آن‌جا که مطالب بسیاری به این موضوع پرداخته‌اند من قصد دوباره پرداختن به آن را ندارم. ارجاعتان می دهم به کارآمدترین مطلبی که در این‌باره خوانده‌ام: مطلب امین، نویسنده‌ی وبلاگ عنکبوت که این روزها سیستم اشتراک گوگل ریدر خیلی به کارش می‌آید! در واقع مشکل اصلی‌ی راه‌اندازی‌ی گوگل ریدر وارد کردن فید سایت‌ها به آن است که لیست تهیه شده توسط امین از فید بعضی وبلاگ‌ها می‌تواند برای حل این مشکل راه‌گشا باشد "این فایل opmlرا باید د انلود کرد، من هم سعی می‌کنم فیدهای منتخب خودم را به زودی در همین وبلاگ به اشتراک بگذارم". این مطلب مهم را از دست ندهید. برای وبلاگ‌خوان‌ها؛ برای فیلتر شده‌ها
برای کسانی که مثل من از مرورگر فایرفاکس استفاده می کنند هم یک اسکریپت از اسکتنشن معروف greasemonkeyهست که با استعانت از آن! می‌توان با یک کلیک یک سایت را به گوگل‌ریدر اضافه کرد. علی‌رضا مجیدی در یک پزشک، مطلب خوبی در مورد این اسکریپت و کلن راه‌های استفاده از فید نوشته. این را هم از دست ندهید. و همین جا شما را توصیه می‌کنم به استفاده از فایرفاکس.
گام دوم راه‌اندازی سیستم اشتراک گوگل ریدر است. اگر گوگل‌ریدرتان فعال باشد راه‌اندازی سیستم اشتراک آن از ساده‌ترین کارهای عالم است. Shard items گوگل ریدرتان بروید . و سپس در باکسی که با رنگ زرد در بالای صفحه مشخص است گزینه‌ی put a clip of your shard items را انتخاب کنید و سپس در پنجره‌ای که به صورت پاپ آپ باز می‌شود نحوه‌ی نمایش لینک‌ها در صفحه را مشخص می‌کنید و بعد کدی که دریافت کرده‌اید را وارد تمپلیتتان می‌کنید آنوقت یک چیزی خواهید داشت مثل بخش از گوگل ریدر همین روی شیروانی داغ. در همان مطلب وبلاگ عنکبوت و همین‌طور در این مطلب وبلاگ پابرهنه بر خط و همین طور در این مطلب وبلاگ یک پزشک!!! به این موضوع پرداخته شده.
اما حالا نکته‌ی اصلی: سیستم اشتراک گوگل‌ریدر علاوه بر ارجاع به سایتی که لینک به آن صورت گرفته، مطلب مورد نظر را در صفحه‌ای ذخیره می‌کند. یعنی ما فارغ از فیلتر بودن و یا نبودن وبلاگ کل مطالبی را که از طریق گوگل‌ریدر به آنها لینک داده‌ایم در یک صفحه جمع‌آوری می‌کنیم و خواننده امکان دست‌رسی به آن صفحه را دارد "به قسمت نکته در زیر بخش از گوگل‌ریدر همین وبلاگ رجوع کنید" همان‌طور که خیلی از دوستانی‌که درباره‌ی گوگل‌ریدر مطلب نوشته اند اشاهر کرده‌اند از این طریق به راحتی می‌توان فیلترینگ را دور زد. اما این دور زدن در صورتی است که فید دوستان فیلتر شده مثل بچه‌ی آدم مطالب را کامل و جامع در دسترس قرار دهد که از قضا این قید در مورد اکثر فیلترشده‌ها صدق نمی‌کند! این مطلب آشپزباشی را بخوانید تا روشن شوید. شاعرانه روشن شوید!
اما قصد من از این همه تکرار ارائه‌ی یک پیشنهاد بود:
اگر که ما سیستم اشتراک گوگل‌ریدرمان را در سایتمان قرار دهیم. و اگر که ما به طور مرتب مطالب وبلاگ‌های فیلترشده را shardکنیم "یعنی لینک بدهیم به آنها" عملن زهر فیلترینگ خنثی می‌شود. انگیزه‌ی فیلتر کنندگان خوانده نشده مطالب یک سایت است. و با این کار ما "در صورت فراگیر شدن البته" حربه‌ی فیلترینگ موضوعیت خود را از دست خواهد داد. این را یک حساب سرانگشتی می‌گوید.
پس گوگل‌ریدرتان را فعال کنید. سیستم اشتراک آن را هم همین‌طور. و البته این را یک تاکتیک موقتی برای مبارزه با فیلترینگ بدانید. باید به فکر چاره بود. چاره‌ای اساسی برای مقابله با سانسور.
برچسب‌ها: وبلاگستان
@ ۰۳:۴۴
