در قلب آدم تارهایی هست...

این پست را تقدیم می کنم به تو. مثل دو پست بعد!

خوب البته ولنتاین دی دیروز بود. یعنی این‌که دیروز بود روز نوشتن در باب عشق. اما خوب به کوری‌ی چشم تمام مشکلاتی که نگذاشتند دیروز بنویسم، سه روز پیاپی درباره‌ی عشق خواهم نوشت. یک پروژه‌ی کوچولو، اسمش را هم گذاشته‌ام " از ولنتاین دی تا سپندارمذ"

اما بعد:

چند وقتی است یک کتابی به نام "فرهنگ گفته‌های طنزآمیز" رفیق گاه و بی‌گاه من است. کتاب را رضی هیرمندی‌ی دوست داشتنی "به اندازه‌ی سیلوراستاین دوستش دارم" ترجمه کرده و نشر فرهنگ معاصر چاپ کرده. این کتاب دوزبانه است، یعنی همراه با ترجمه‌ی گفته‌های طنز‌آمیز متن اصلی‌شان هم در کتاب آمده. من چند گفته‌ی طنز‌آمیز جالب از بخش عشق این کتاب را انتخاب کرده‌ام برای برداشتن گام اول به سوی سپندارمذ. امیدوارم بخندید.

ساموئل جکسون: عشق فرزانه‌گی‌ی ابلهان و دیوانه‌گی‌ی عاقلان است

داگلاس جرولد: عشق مثل سرخک است، هر چه دیرتر به سراغ آدم بیاید بدتر است.

چارلز دیکنز: در قلب آدم تارهایی است...همان بهتر که این تارها به لرزه در نیایند.

لرد دیوار: عشق دریایی است از احساسات که از هرسو به هزینه محدود است.

جان ساکلینگ: عشق به بادی می‌ماند که در دل می‌پیچد: اگر نگاهش داری خودت آزار می‌بینی و اگر رهاش کنی دیگران را آزرده خواهی کرد.

دبلیو.او.مان: بوسیدن شیرین‌ترین شیوه برای اثبات این گفته است که دو مویز بهتر از یک خرماست.

می وست: عشق بر همه چیز چیره می‌شود مگر بی‌پولی و دندان‌درد.

و اما جمله‌ی اصلی:

اچ. ال. منکن: عشق توهمی است که گویا یک زن با زن دیگر فرق دارد.

در نهایت:

شماره‌ی جدید هزارتو با موضوع مستی منتشر شد. موضوع جسورانه‌ای است نه؟ من هم یک مطلب در این شماره دارم: امر مقدس مستی. خوش‌حالم می‌شوم اگر که بخوانیدش.

برچسب‌ها:

سامان‌دهی‌ی کتره‌ای حق مسلم ماست

و آن‌گاه نوری‌ تابید و فرشته‌ای "قد یک انگشت" ظاهر شد. او آمده بود که زمین و زمان را سامان بدهد لا مصّب! او طی‌ی سفرهای مردمی‌ای که برای نجات دنیا و فلسطین انجام می‌داد یک سفر هم آمد به دنیای مجازی، او بر حال زار ما گریست و بودجه‌ها تصویب کرد برای ما، در دلش گفت چه حیف که این بی‌چاره‌گان سامان ندارند! کارگروهی آفرید تا که به همه‌ی ما سامان دهد. و این سامان یک چیزی است مثل پول نفت و سهام عدالت! او به ما سامان داد زیرا که هر چه می‌کشیم از این بی‌سامانی است

بعد ما ملت همیشه در صحنه یک جوری که خودمان شیرفهم شویم هوار کشیدیم:

سامان‌دهی‌ی کتره‌ای حق مسلم ماست"(۱)"

او آمد تا سایت‌ها هر صبح با عطر سنگک تازه و طعم خوش صبحانه‌های مادربزرگ پنجره‌های مجازی‌شان را بگشایند و به او "این آفتابی که از درزهای آفتابه می‌تابد!" سلامی دوباره بگویند.

سلام منجی‌ی اینترنت!

سلام احمدی نجات!

۱. کتره بر وزن هسته یک یک متد بسیار مدرن مدیریت می‌باشد. ازآن‌جا که مقام معظم رهبری فرموده‌اند که علم خوب است و ما باید این علم را تولیدشس بکنیم، متد مدیریت کتره‌ای با فن‌آوری‌ی صد در صد بدون وابستگی تولید شد و به مرحله‌ی کلنگ زنی رسید!

اعتراض: به مصوبه‌ی احمقانه و تجاوزکارانه‌ی کارگروه موسوم به سامان‌دهی مبنی بر ممنوعیت فعالیت سایت بازتاب شدیدن معترضم و معتقدم این تجاوز آشکار باید بی‌پاسخ نماند.


برچسب‌ها:

دفاعیات گل سرخی؛ هجومیات ازغدی

وقتی که آدم این سوء استفاده ی آشکار را می بیند, به جز افسوس خوردن می تواند کمی هم عصبانی شود. برایم جالب بود که بخشی از دفاعیات گل سرخی را می بینم اما هجومیات ازغدی که بعد از آن پخش شد اصلن برایم جالب نبود.
آرمان خواهانی هم چون گل سرخی متاسفانه مرغ عزا و عروسی اند. دوست و دشمن به فکر سوء استفاده از آن ها هستند و کسی هم به فکر بازخوانی ی آنها نیست. به فکر نمره ی انضباط دادن به آن ها نیست. نگاه ما به آن ها مثل نگاهمان به اکثر آدم ها یا سیاه است "مثل ازغدی" و یا سفید "مثل خیلی از دوستان وبلاگ نویس" اما ما بیش از هر چیز به خاکستری دیدن محتاجیم.
ازغدی در کمال هوش و شعور خودش را مرکز دنیا می بیند و ای دریغ که از این سو هم هستند دوستانی که در کمال همان چیزها خود را ترین ترین فرض کرده اند. و این بد است. ای کاش کمی واقع بین بودیم. این بند آخر را نوشتم برای دوستان چپ دانشجویی.

برچسب‌ها:

بیمه و ام‌اس

���������� ���������� ������ ���������� ���� �������� ����������� �� ������ ��������������� ���� ��������������:
"���������� �������� ���� ��������������������� ���������� �������� ���������������� �� �������� ���������� ������������ ��������. �������� ���� ������������� ����������������������� �������� �������� ������. ���� �������� �������� ���������� ������ ���� �������� ������ ���������� ������������ �������� �������� �������������� ����������. ������ ������ ��������. ������������:
�������� ���������� ���� �������� ������������ �������� ���������� ���������������� ���������� ���������� ���� ����������������� �������� ������������� ������ ������:
���� ������ ������ ������������ ���� ����������! ������ �������� ���� ������ ������������ ���������� ���� ������������� ������ ���� �������� ���������� ���������� ���������� ������.������ ���������� ���� ������ ��������������. ����������������� ���� �������� �������������."

�������� ���� ��������: ������ ������������ ����������������� ���������� ���� �������������� ������ ���������� �������� ���� �������� �� �������� ������������ ���������� �������� ���� ������ �������� �������� ����������.

���� ������ ������ �������������� �������������� �������� ���� ���� ��������������. ������ ������������� ������ ���� ������������������ ���� ������ �������������� ������ ������������. ���� ������ ���������� ������ ��������. �������� ������������������� ���� �������������� ������ ������ ���������� �������������� �������������� ������ ���� �����������������. ��������������� ���������� ���� ��������

برچسب‌ها:

ام اس و ماي بي‌خيال

‌خيلي ساده است. مني كه حالا دارم با انگشتانم بلبل‌زباني مي‌كنم براي شما و شمايي كه با چشم‌هاتان داريد درافشاني‌هاي من را تناول مي فرمائيد شايد خيلي ساده‌تر از آن‌كه به چشم بيايد دچار ام‌اس شويم. ام‌اس منتظر ماست، با آن چشم‌هاي گشادش براي ما نقشه‌ها دارد دوست عزيز!
البته واضح است كه من براي نشان دادن عمق سادگي‌ي ابتلا به ام‌اس مسئله را كاريكاتوروار بزرگ كردم اما در واقعن در مورد بيماري‌اي كه علت آن مشخص نيست چه مي‌توان گفت. بيماري‌ي غم‌انگيزي كه مثل برف آب مي‌كند آدم را؟
ام‌اس بيماري‌ي نادري نيست. بيماري‌ي "خيلي ساده"اي هم نيست اما چرا به چشم نمي‌آيد؟ چرا كمتر ديده شده‌اند آدم‌هايي مثل دوست من اهري؟ و چرا وقتي كه مي‌بينيمشان از كنارشان مي‌گذريم... با سر تكان‌دادني به معناي افسوس... يا حتي شانه بالا زدني بي‌قيد و تكان دادن سر، كه مهم‌ نيست زياد. چي مهم نيست؟ اگر كه خودت دچارش شوي زمين و زمان را به هم مي‌ريزي اما حالا كه به خيال خودت سالمي، مهم نيست؟
حس مي‌كنم به ام‌اس كم پرداخته‌ايم... شايد چون كه واگيردار نيست، شايد چون‌كه مثل ايدز با ناموس ملت سر و كار ندارد!!! شايد خواسته‌ايم كه تعادل رواني‌ي جامعه را به هم نزنيم "كدام تعادل؟!" نديده‌ايم ام‌اس را... چرايش شايد در دلايل بالا و كلي دليل ديگر پنهان شده باشد. نديده‌ايم و ناخواسته در حق مبتلايان به آن نامردمي‌ كرده‌ايم. آنها به تنها نبودن احتياج دارند، حتي شايد بيش از آونكس. آنها اگر كه تنها نباشد آونكس هم ارزان مي شود، آوانكس مجبور مي‌شود كه ارزان شود! باور نداريد... جق داريد... ما عادت نداريم كه كسي را ببينيم، ما عادت داريم كه خودمان را ببينيم، خودمان را و ديگ خودمان را كه بايد براي خودمان بجوشد؛ فقط براي خودمان.
اين‌ها را نوشتم تا به اين‌جا برسم: آهاي آقايون، اين آونكس را چرا انقدر گرون ميفروشيد؟

برچسب‌ها: ,

بيست و هشت سال قبل در چنين روزي؛ 2

"ومن براي دومين‌بار لبخند آيت‌الله خميني را ديدم و اين در هنگامي بود كه در هواپيما اعلام شد ما در آسمان ايران هستيم و هواپيما به زمين نزديك شد و چشم آيت‌الله به خاك ايران افتاد. آيت‌الله خميني در اين لحظات هم حاضر نبود از انديشه‌هاي خود خارج شود. او در جواب خبرنگاري مه علي‌رغم اعلام قبلي خود را به ايشان رسانده بود و پرسيد آيت‌الله چه احساسي دارند؟ گفت: هيچ احساسي ندارم."

اين بخشي از گزارش منصور تاراجي از سفر پاريس_تهران 12 بهمن است كه بيست و هست سال پيش در چنين روزي؛ يعني روز 15 بهمن 57 در روزنامه‌ي اطلاعات منتشر شده.

در همين شماره گزارشي از مصاحبه‌ي بختيار با آسوشيتدپرس هم ارائه شده. همان مصاحبه‌اي كه در آن پيش‌نهاد واتيكان اسلامي "ايجاد حكومت ديني در محدوده‌ي شهر قم" ارائه شد.
بختيار شناخت درستي از خميني نداشت والا اين پيشنهاد را ارائه نمي‌كرد. بختيار، خميني را يك روحاني‌ِ سنتي و محافظه‌كار مي‌شناخت. يك روحاني كه روياي پاپ شدن در سر دارد. در حالي كه خميني بيش از اين‌كه شبيه يك پاپ باشد شبيه مارتين لوتر بود. او هم‌چون لوتر خود را يك مصلح مي‌دانست. هر چند مسيري كه رفت به فساد ختم شد اما او ساده‌زيستي را امري مقدس يا اگر كمي كوتاه بيااييم يكي از لوازم تقرب به تقدس مي‌دانست و اين‌موارد شخصيت او را به لوتر شبيه ساخته بود. لوترواره‌گي‌ي آيت‌الله حتي در خشونتي كه او در امتداد هدفش جايز دانست نيز ديده مي‌شود. يك خشونت انقلابي. خشونتي كه هيچ شباهتي به خشونت‌ دستگاه‌مند پاپ‌ها نداشت.

خميني خود را يك مصلح مي‌دانست و بختيار خيال كنترل او را در سر مي‌پروراند. اين خيال بسيار خام بود و اصولن كسي كه در آن زمانه‌ي گرگ نخست‌وزيري را بپذيرد و هم‌چون بختيار هي حرف بزند و حرف بزند و حرف بزند، اصولن انسان خام‌انديشي بايد باشد.

از ديگر مطالبِ بيست و هشت سال پيشِ اطلاعات مي‌توان به دستگيري‌ء هوشنگ نهاوندي و عبدالمجيد مجيدي به استناد ماده‌ي پنج حكومت نظامي اشاره كرد "اين‌دو در بحبوحه‌ي انقلاب از زندان پادگان جمشيديه فرار كردند و بعدها كتاب خاطرات هر دوشان چاپ شد" تظاهرات گسترده در سراسر كشور "از جمله تظاهرات هفتاد هزار نفري در نهاوند" هم از موضوعاتي است كه روزنامه به آن پرداخته.

شنبه چهارده بهمن زمان شور و صلاح براي تعيين دولت موقت بود. بازرگان بيست و هشت سال پيش در چنين روزي نخست وزير دولت موقت شد. آن دولت مستعجل؛ آن دولت بد فرجام.

برچسب‌ها:

باند اسد افشا شد

�������� ����������: ������������������ ��������������� ������������ ���� ���������� ������������������������������ ������������ ���� ���� ������������� ������������ �� ���������� �� �������� �������� ���� ������ �� ���������� �������� �������� "�������������������" ��������. ����������������� ������ �������� "������" ������ ���� ������ ���� ��������������� �������������� ������������� �������������� ������������������� �� ���������� �������� ���������� ����������������� �� ���� �������������. ���� ���������� ���� �������� �������� "���� ������ �������� ��������" ���� ������ ���������������������� ������������ ���� �������� ���� ������ ������������� �� �������� ���������� ����������������������� ���� �������������. ���� ���� ������������������� ���� �������� ������������� �������� "���� ���� ������ ������������� ������ �� ������������������� ���������� ��������������������� ������ �� ������������������� ���� ������������ ��������" ���� ���������� ���� ���� ������������� ���������� ���������� �������� �� ������������� �������������������� ������������������ ���������� ������.


�������������� ��������-�� ������������������� ���������� ������������������ ��������������� �������� ���� ������������������ ���� ��������� ���� ������ ���������������������������������� ������������� �������� ���������������� "�������� ���� ������������������� �� ��������"�� ������ ���������� "�������� ���� ������������" �� �������� ������������ "�������� ���� �������� ���������� ������������� ������ ������" ���� ������ �������� �������� ���� ������ ���������� ������: "������ ���� ���� ������ ������ ���������� ���� ������ ������ ������������ �������� ���� �������������� ���������� ������ �� ���������� �� ������­���������� �������� ����������­���������� ������ ���� �������������������������� ���������� ���� ���������� �������� ������­�������������������� ���� �������� ���������� ���������������� �������� ���������� ������ ����­��������������."




���� �������� ���������� �������� ������������ �������� ��������������������� ���� ���� ������ ������������ ��.��.��.���������� ���������� ������������������� ���������� ���������� ������ ������ ���������������: ���� ���� �������� ��������������




���������� ������ ���� �������� ��������������� ������ ���� �������� ���� ���� ������������� ���� ����������������� �� �������� ���� ���� ���� ������ ���������� ������������� "���� ������ �������� �������� ���������������"�� ���� ��������������������� �������� ���� ���� �������� ���� ���������������! �� ������ �������� ���� ���������������.




����������������� ���������� �������� �������� ���������� ������������������������� ������������� ������ ���� ������������.

برچسب‌ها:

بيست و هشت سال قبل در چنين روزي؛1


ديشب، وقتي كه داشتم كتاب‌هاي خانه‌ي پدري را سر و سامان مي‌دادم به يك مجموعه از ويژه‌نامه‌هايي كه روزنامه‌ي اطلاعات در روزهاي منتهي به انقلاب اسلامي منتشر كرده بود برخوردم. روزنامه‌هاي چاربرگي‌اي كه از تاريخ 16 دي 57 تا بيست و هشتم بهمن همان سال توسط اطلاعات منتشر شدند و بعدها توسط موسسه‌ي اطلاعات با نام روزشمار انقلاب بازچاپ شده‌اند. مجموعه‌ي من يكي از همان مجموعه‌هاي بازچاپي است كه حدودن پنج، شش سال پيش از كتاب‌فروشي‌ي اطلاعات روبه‌روي دانش‌گاه تهران خريدمش... نمي‌دانم اين مجموعه‌ي بازچاپي مشمول سانسور شده يا نه ولي با مقايسه‌ي نسخه‌هاي بازچاپ و نسخه‌هاي اصلي، تغييراتي در صفحه بندي ديده مي‌شود... بگذريم، بد نديدم توي اين ده روزه چند گزارش از روزشمار انقلاب اطلاعات تهيه كنم و روي اين شيرواني نه چندان داغ! بگذارم؛ اسم كليشه‌اي اين كار را هم لابد مي‌دانيد "بيست و هشت سال قبل در چنين روزي" يادم مي‌آيد در ضميمه‌ي اطلاعات يك ستوني به همين سبك و با نامي شبيه به همين نام كار مي شد، هنوز هم هست اين ستون آيا؟

.....................................................................................

آن تيتر معروف امام آمد كه با آن فونت نامعمولش يك چهارم صفحه‌ي اول روزنامه‌ را پر كرده، مهم‌ترين بخش روزنامه‌ي اطلاعات در 12 بهمن 1357 است. بالاي اين تيتر دوتا سوتيتر ديده مي‌شود كه يكيشان واقعن تامل برانگيز است: "سلطنت مخالف حقوق‌بشر است" اين جمله را آيت‌الله خميني گفته و منظورايشان از حقوق‌بشر احتمالن همان‌چيزي است كه امروز خوره‌ي جان وارثان ايشان است. اطلاعات 12 بهمن سخنراني‌هاي آيت‌الله خميني در فرودگاه و بهشت‌زهرا را منتشر كرده اين سخنراني‌ها بخش اصلي‌ي صفحه‌ي چهارم روزنامه‌ است. سخنراني‌هايي كه حالا گوش مان با اكثر كلماتشان آشناست، كلماتي كه بعضي از آنها قابل تاملند: "هر كس سرنوشتش با خودش است. مگر پدرهاي ما ولي ما هستند؟ مگر كساني كه صدسال پيش از اين بودند مي‌توانند سرنوشت كساني كه بعدن به وجود مي‌آيند را تعيين كنند؟... فرض كنيم ملت راي دادند كه يك نفر سلطان شد، بسيار خوب... ولي آنها نمي‌توانند راي بدهند كه ملت 50 سال ديگر زير حكومتي كه آن‌ها راي داده‌اند باشند."

در همين صفحه‌ي چهار پيام بختيار به مناسبت ورود آيت‌الله هم چاپ شده: "در مطبوعات ما كه 25 سال زير تسلط يك ر‍ژيم ديكتاتوري بودند، اكنون اكثرن همان افراد كه نوكران استبداد بودند به منظور تطهير، خود را در پيشاپيش نهضت و از همه انقلابي‌تر و پر جوش و خروش تر جلوه مي‌دهند... در اين ساعات كه آيت‌الله خميني وارد خاك كشور مي‌شوند لازم مي‌داند به اطلاع عموم برساند: دولت كليه‌ي راهنمايي‌هاي معظم‌له و آيات عظام را مغتنم خواهد شمرد ولي وظائف قانوني خود را نيز به طور قاطع انجام خواهد داد..."

ديگر مسئله‌ي مهمي كه در اطلاعات 12 بهمن منعكس شده، قطع شدن پخش تلويزيوني‌ي ورود آيت‌الله خميني است. تيتر خبر اين‌گونه است: پخش مستقيم به علت هجوم ماموران قطع شد. البته بختيار علت قطع پخش را هجوم اعتصابيوني كه وابستگي‌شان به كمونيست‌ها مشخص است عنوان كرده و سازمان تلويزيون نيز در اعلاميه‌اي علت آن را كامل نبودن وسايل و تجهيزات اعلام كرده. گزارش منصور تاراجي به نام از پاريس تا تهران چه گذشت هم در صفحات اول و چهارم منتشر شده، از پاريس تا تهران خبرنگاران خارجي كه تعدادشان پس از پيام آيت‌الله در باب خطرناك بودن سفر از 600 نفر به 150 نفر تقليل يافته صليب كشيده‌اند و آيت‌الله يك چرت لطيف در طبقه‌ي دوم هواپيما زده‌اند و هواپيما هم پيش از نشستن يك بار بالاي سر تهران مي چرخد كه اين چرخش هراس به دل مسافران مي‌اندازد...در صفحه‌هاي مياني زندگِ نامه‌ي آيت‌الله، سخنراني‌ي او در خرداد 42 و گزارشي از اتفاقات مهمي كه به انقلاب انجاميدند از نامه‌ي رشيدي مطلق تا هفدهم شهريور منتشر شده، در كنار اينها گزارشي كار شده از حال و هواي مدرسه‌ي علوي در آن‌روزها، نويسنده‌ي اين گزارش حضور امام در خيابان عين‌الدوله "عامل سركوب مشروطه" را معنا دار خوانده و آن را مصداق ديو چو بيرون رود فرشته درآيد معرفي كرده و بعد از خودش به خاطر اين كشف كلي تقدير و تشكر كرده! جملات آخر اين گزارش مي‌تواند جالب باشد و البته تا حدودي بلوف به نظر برسد: "اگر كمي دقت كني، درمي‌يابي كه محل اقامت امام تقريبن به صورت دژي درآمده كه قادر است در برابر محاصره و حمله از بيرون مدت‌ها مقاومت كند. يك پزشك حاضر در ستاد استقبال امام مي‌گويد ما براي دوماه دارو داريم. مسئول تداركات هم مي‌گويد براي سه ماه آذوقه تدارك ديده"

برچسب‌ها: ,